BALIK AVI TUTKUSU Rıdvan YILDIRIM: Temmuz 2015

1 Temmuz 2015 Çarşamba

YORGUN ŞEHRİN ASİ BALIKÇISI

Bana dar gelen şehir üstüme üstüme geliyor beni boğar gibi, kaçmak lazım bu şehirden artık,yok olup ıssız koylarda sabahlamak dalgaların sahili döverken şarkılar söylemesi gibi , düşler sokağı gibiydi bu sahneler beynimde ve kalbimde özlem doluydu içim.

Şimdi seni terk ediyordum koça şehir bir bir ışıklarını ardımda bırakıyorum hep ileriye umutlarıma ve hayalerime bakıyordum. Asıl sen miydin yorgun olan yoksa ben miydim, yine solmuştu bir bir içimdeki umut çiçekleri çok zaman oldu sevdamım iyot kokusunu içime çekmeyeli, evet bu şehrin asi balıkçısıydım ben denize hasret sevdalıydım, yorgun kalbimle direniyordum sana koça şehir.

Onca düşün arasında aylardır sahilleri ve yıldızları içimde özlemle biriktirdim. Geriye yine bana kalan AŞKIMIN yanında olmak sabahlara kadar olta başında umutları beklemek. Feryat eden kalbimin sesini dinledim artık coşkun bir ırmak gibiydim dur durak bilmez akıp gidiyordum KARABURUNUN virajlı kıvrak yollarında, gecenin karanlığında taze kekik kokusu sarmıştı her bir yanı içime çekiyordum mis gibi havayı, özlemiştim seni KARABURUN bahar gelmiş her bir yanına papatyalar seni bir gelin gibi süslemişti.

Dedimya asi balıkçıyım hava lodos olmadığı kadar sert esecekti rüzgar, avlağımı biliyordum aysız bir gecede sakin bir hava lazımdı GÖNSÜZE oysaki hiç denemediğim bir hava olacaktı bu lodos havası, bir avcı her havayı ve şartı denemeli bence .

Şimdi düşlerim bir bir gerçek olmuştu artık Gönsüzdeydim, yeniden merhaba aşkım çok zaman oldu sen den ayrı olalı, inan ki her bir günüm seni hayal ederek geçti , tenindeki iyot kokun u rüzgarların fısıltısındaki şarkılar benim seni ne kadar çok sevdiğimin özlemiydi.

İZMİRİ geç bir saatte terk etmiştim GÖNSÜZEDE tabi ki geç saate varmıştım, gecenin karanlığında takımları hazırlamış oltalarımı deniz ile buluşturmuştum , içim içime sığmıyordu bir çocuk gibiydim mutlu ve huzurlu ,dalgalar vururken sahile gözlerim kamışlara bakar durur bir umutla, yoksa küskünmüydü deniz bana umutlarımı verecek miydi bilmiyorum .

Solmuş olan umut çiçeklerim bir bir açmıştı ilk mırmırlar ziyaret etti oltamı, hemen ardından gelen kaba lidakiler, boru kurdu ve sülünes kullanıyordum bir bir atıyordum oltamı sevdama doğru oda beni boş çevirmiyordu, başta bahsettigim gibi hava çok sert lodos rüzgar ile dans eden saçlarım karman çorman olmuştu.

Bu arada avda yarenim PAŞA etrafta bir oraya bir buraya gidiyordu, oda mutluydu olmadığı kadar, ben nasıl denize aitsem oda kırlara. İkimizde gecenin tadını yaşıyorduk huzurlu ve mutlu sabaha kadar süren av çok iyi sonuç vermişti , anlamıştım artık ne deniz benden nede ben ondan vaz geçebilirdim aylarca günlerce gitmesemde hep içimde ona olan özlemim bin kat daha da artıyordu.